Heartlessly Fragile

  Τους παράξενους ανθρώπους να τους αγαπάς. Ξέρεις, αυτούς που νιώθεις πως δεν μπορείς να τους διαχειριστείς, που σου φαίνονται υπερβολικοί. Αυτούς με τις πολλές ασχολίες, με περίεργα ενδιαφέροντα, με κρυφές ευαισθησίες.   Οι άνθρωποι αυτοί υπάρχουν γύρω σου. Είναι ο συμμαθητής σου στο δημοτικό που αντί να παίζει μπάλα κυκλοφορούσε με ένα μπλοκ ζωγραφικής και λερωμένα με χρώματα δάχτυλα. Είναι αυτός που στο γυμνάσιο που καθόταν στην άκρη με στυλό και τετράδιο και έγραφε μανιωδώς. Είναι η κοπέλα στο λύκειο που κουβαλούσε πάντα ένα βιβλίο, διαφορετικό κάθε βδομάδα. Είναι ο νεαρός στη στάση που αντί να παίζει με το κινητό σχεδίαζε προσπαθώντας να γίνει καλύτερος, είναι το κορίτσι που κοιτάει με θαυμασμό σημεία της πόλης σου που όλοι αγνοούν.   Μαζί τους δεν θα βαρεθείς ποτέ. Θα σου πιάσουν κουβέντα για θέματα που δεν φαντάστηκες πως θα συζητάς, χωρίς ταμπού και υπεκφυγές. Θα σου πουν κατάμουτρα τη γνώμη τους χωρίς να τους νοιάξει αν σε πειράζει. Δεν θα είναι αγενείς, απλά...

  Θες να πάμε μια βόλτα; Μια απλή βόλτα. Να μην πάμε σε κάποιο μαγαζί γεμάτο κόσμο. Να μην πάμε σε μια ακριβή καφετέρια απλά για να κάνουμε "τσεκ ιν" και να φύγουμε. Να πάμε σε ένα μέρος που μόνο εμείς θα είμαστε εκεί, ένα μέρος που δεν θα μας νοιάζει ποιος θα μας δει και τι θα σκεφτεί. Σε μια παραλία, ίσως, ή σε κάποιο παρκάκι που δεν περνάει κόσμος.   Μην αγχωθείς για το πώς θα είσαι. Μην περάσεις ώρες να σκέφτεσαι τι θα φορέσεις, μην στρώσεις τα μαλλιά σου με ένα κουτί ζελέ, μην βουτήξεις στο μπουκάλι της κολόνιας. Ούτε εγώ θα το κάνω. Θα φορέσω κάτι απλό με το οποίο θα αισθάνομαι άνετα και θα έχω ελευθερία κινήσεων. Δεν θα βαφτώ, δεν θα βάλω τακούνια και δεν θα περάσω όλο μου το απόγευμα μπροστά από τον καθρέφτη. Θα είμαι απλά εγώ. Κάνε κι εσύ το ίδιο.   Πάρε απλά τα απαραίτητα. Πάρε το κινητό σου αλλά μην ασχοληθείς μαζί του. Απλά για να το σηκώσεις αν σε ψάξει ο άλλος. Πάρε χρήματα απλά για ασφάλεια και τα κλειδιά σου. Θα εφοδιαστούμε από ένα περίπτερο πριν φτάσου...